زغال سنگ طبس با نماد کزغال به فرابورس می‌آید

مدیرعامل شرکت سرمایه گذاری صدر تامین با اعلام حضور زغال سنگ پروده طبس با نماد" کزغال" در فرابورس ایران، گفت: بزرگترین شرکت زغال سنگ ایران سوم دی ماه سال ۱۳۹۹ به عنوان دویست و بیست و نهمین نماد معاملاتی و شصت و پنجمین شرکت در بازار اول در فهرست نرخ‌های فرابورس ایران با نماد کزغال درج شد. به گزارش پول نیوز، غلام رضا سلیمانی، مدیرعامل تاصیکو با اعلام حضور زغال سنگ پروده طبس با نماد"کزغال" گفت: شرکت زغال سنگ پروده طبس براساس سیاست‌های وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی، مدیرعامل شرکت سرمایه گذاری تامین اجتماعی و برنامه‌های راهبردی صدر تامین در مورخ ۲۹ اردیبهشت سال جاری مقدمات حضور در فرابورس ایران را کلید زد و در مورخ سوم دی ماه ۱۳۹۹ به عنوان دویست و بیست و نهمین نماد معاملاتی و شصت و پنجمین شرکت در بازار اول در فهرست نرخ‌های فرابورس ایران با نماد "کزغال" درج شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی افزود: فعالان بازار سرمایه از این پس می‌توانند نماد کزغال را در گروه استخراج زغال سنگ و زیر گروه استخراج و انبار زغال سنگ در فرابورس مشاهده کنند.

سلیمانی بیان داشت: این شرکت به عنوان بزرگترین شرکت زغال سنگ ایران در منطقه طبس مشغول به فعالیت است و بالغ بر ... در این شرکت مشغول به فعالیت هستند. شرکت زغال سنگ پروده طبس با ۶۹ درصد رشد سود خالص در ۶ ماهه نخست سال ۱۳۹۹ نسبت به دوره مشابه سال قبل به سود بیش از ۲۹۵ میلیارد تومان دست یافته است که این ارقام بیانگر اهمیت و جایگاه پروده طبس در کشور است.

مدیرعامل شرکت سرمایه گذاری صدرتامین گفت: زغال طبس با وسعتی بالغ بر ۳۰،۰۰۰ کیلومتر مربع و ذخیره اکتشافی ۷۵/۲ میلیارد تن زغال سنگ کک شو و حرارتی، غنی‌ترین و بزرگترین ناحیه زغالی ایران محسوب می‌شود. ناحیه پروده با وسعت ۱۲۰۰ کیلومتر مربع و ذخیره زمین شناسی ۱/۱ میلیارد تن زغال سنگ کک شو، یکی از چهار ناحیه زغالی طبس و بزرگترین منطقه زغال سنگ کک شو ایران است.   وی اظهار داشت: آنچه که در خصوص نماد کزغال باید بدانیم این است که پس از انجام مطالعات امکان پذیری استخراج مکانیزه ناحیه پروده و اجرای عملیات فاز یک تجهیز معدن زغال سنگ پروده توسط کنسرسیوم ایریتک-ایراسکو، نهایتاً این فاز با ظرفیت تولید سالانه ۵/۱ میلیون تن زغال سنگ خام و ۷۵۰،۰۰۰ تن کنسانتره، به روش جبهه کار طولانی در پروده یک از سال ۱۳۸۶توسط شرکت زغال سنگ پروده طبس مورد بهره برداری قرار گرفت. همزمان با اجرای طرح مذکور، بزرگترین کارخانه زغالشویی ایران نیز در جوار معدن با مساحت ۵،۶۲۰ متر مربع و با ظرفیت ۳۰۰ تن بر ساعت احداث و همگام با آغاز استخراج زیرزمین، فرآوری زغال سنگ خام را با ۲ روش واسطه سنگین و فلوتاسیون ستونی در این کارخانه عملیاتی شد.   وی ادامه داد: در سند چشم انداز توسعه کشور، صنعت فولاد به عنوان تأمین کننده نیاز اولیه کلیه صنایع کشور و لازمه هر نوع فعالیت عمرانی محسوب شده است. با توجه به اینکه سنگ آهن در فرایند کوره بلند و در مجاورت کک زغال سنگ تبدیل به آهن می‌شود، بنابراین اهمیت جایگاه زغال سنگ به عنوان ماده اولیه موردنیاز این صنعت مادر به خوبی مشهود است. شرکت زغال سنگ پروده طبس با هدف بهره برداری از ذخایر بهشت زغال سنگ ایران، در سال ۱۳۸۶ به ثبت رسید تا به عنوان اولین بهره بردار مکانیزه زغال سنگ کشور، فعالیت خود را آغاز کند. بنا به گفته سلیمانی؛ شرکت زغال سنگ پروده طبس ۷۵% تولید منطقه‌ای و ۴۲% تولید ملی زغال سنگ را به خود اختصاص داده و به تنهایی ۵۰% نیاز باتری‌های کک سازی شرکت سهامی ذوب آهن اصفهان به عنوان قطب فولادسازی کشور، را تأمین می‌کند.

سلیمانی گفت: شرکت زغال سنگ پروده طبس در طول حدود ۱۲ سال فعالیت معدنکاری مکانیزه، با انجام بیش از ۶۰ کیلومتر حفریات زیرزمینی و استخراج موفق ۷ کارگاه لانگوال، تا پایان سال ۱۳۹۸ بالغ بر ۹.۰۰۰.۰۰۰ تن زغال خام و ۴.۰۰۰.۰۰۰ تن کنسانتره تولید کرده و ضمن تأمین عمده نیاز بازار داخلی، زمینه اشتغال ۲۵۰۰ نفر به طور مستقیم و ۱۵ هزار نفر به صورت غیرمستقیم را فراهم کرده است.

سلیمانی تاکید کرد: با توجه به مشکلات ارزی و شرایط تحمیل شده به کشور و به منظور جلوگیری از توقف فعالیت‌های معدنی و کارخانه فرآوری زغال سنگ از اواخر سال ۱۳۸۹ با تشکیل کارگروه مهندسی معکوس، فرآیند بومی سازی قطعات مصرفی و یدکی تجهیزات و در برخی موارد کل تجهیز مورد نیاز با مشارکت شرکت‌های توانمند سازنده داخلی آغاز که تا کنون مهندسی معکوس بیش از ۱۴۰۰ قلم تجهیزاتی در بخش‌های نگهداری معدن، سیستم تهویه و آبکشی، ماشین آلات حفاری معدن و سیستم‌ها و تجهیزات فرآوری زغال سنگ انجام شده است.

وی به اهداف این شرکت نیز اشاره کرد و گفت: حفظ جایگاه نخست تولید زغال سنگ کشور با مدیریت ریسک‌های عملیاتی در تمام فرآیند‌ها جهت تولید پایدار و مستمر، حفظ و توسعه بازار‌های هدف داخلی و خارجی، حفظ و بهبود مستمر کیفیت محصول تولیدی، حفظ و ارتقاء سطح ایمنی و بهداشت شغلی کارکنان و مسائل زیست محیطی، حفظ و ارتقاء سطح رضایتمندی ذینفعان داخلی و خارجی، بهینه کردن سود شرکت و ارتقا ارزش ذاتی سهام و ارتقاء سطح فنی و دانش منابع انسانی از جمله اهداف این شرکت به شمار می‌آید.  

منبع: پول نیوز

کلیدواژه: بورس اوراق بهادار شاخص بورس عرضه سهام سهام عدالت بورس تهران شرکت زغال سنگ پروده طبس زغال سنگ پروده طبس فرابورس ایران تن زغال

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.poolnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پول نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۴۶۴۳۲۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

این سَم را فقط با یک تلفن درب منزل تحویل بگیرید!

پدیده عجیب و البته نامطلوب‌ ارسال قلیان به خانه‌ها روزبه‌روز ‌بیشتر رونق می‌گیرد.

به گزارش مشرق، خوب می‌دانند چطور جلوی در و پیش از آنکه زنگ خانه مشتری را بزنند، جلز و ولز زغال را بلند کنند. در چپاندن قلیان توی باکس‌های موتورسیکلت‌شان هم مهارت دارند و می‌توانند قلیان‌های چند متری را صحیح و سالم به مقصد برسانند.

آنها دلیوری قلیان هستند؛ صاحب شغل نوپایی که بساط قلیان و دود و دم را به خانه‌های مشتریان می‌رساند تا اگر حال و حوصله رفتن به سفره‌خانه و قهوه‌خانه ندارند، در همان ایوان یا پذیرایی منزل‌شان بی‌زحمت و بی‌دردسر از قلیان‌های گرگرفته و آماده کام بگیرند.

برای ایلیا و همکارانش اهمیتی ندارد که خدمات آنها کوچک‌ترهای خانواده را هم با قل قل قلیان و بوی تنباکو آشنا می‌کند و بدون آنکه پای‌شان به تخت قهوه‌خانه برسد، در جمع‌های خانوادگی خود شاهد مزمزه حلقه‌های دود نارگیل و دارچین و هلو یخی خواهند بود. آنها دلیوری قلیان هستند و به سرعت برق و باد قلیان را با زغال روشن به مشتری می‌رسانند.

به گزارش همشهری، عمو داوود، بند و بساط قلیان و کاغذی را که آدرس توی آن نوشته شده، به او می‌دهد و دوباره مشغول رفع و رجوع مشتریان داخل قهوه خانه می‌شود. خیالش راحت است و می‌داند که ایلیا کارش را خوب بلد است. ایلیا به سمت موتورسیکلت یاماهای نونوارش می‌رود که حاشیه خیابان روبه‌روی قهوه‌خانه پارک کرده است.

در فلزی باکس جاداری را که روی ترک‌بند موتورسیکلتش نصب کرده، برداشته تا موقع حرکت با قلیان برخورد نکند. کف باکس هم پارچه کنف‌مانندی پهن کرده تا موقع لرزش و سکندری خوردن موتورسیکلت سر و تنه قلیان روی هم نلغزد. با احتیاط کوزه چوبی قلیان را وسط باکس می‌گذارد و شیلنگ یک‌بار مصرف و بطری آب را طوری در گوشه و کنارش جا می‌دهد که هر قدر از لابه‌لای خودروها و موتورسیکلت‌ها لایی بکشد، کوزه یک سانتی‌متر هم جابه‌جا نشود.

روی سری پر از تنباکو سرپوش گذاشته‌اند و سرپوش را هم با کاغذ آلومینیومی پوشانده تا تنباکوها بیرون نریزد، اما محض احتیاط علاوه بر پاکت تنباکوی دوسیب اضافه‌ای که مشتری سفارش داده، کمی هم تنباکوی باز و پرپر شده توی ظرف دربسته‌ای گذاشته تا اگر تنباکو از سری قلیان کمی سرریز کرده بود، آن را میزان کند. قوطی پر از زغال‌های خودسوز و فندک را هم که کنار شیلنگ می‌چپاند راه می‌افتد.

به سرخی زغال لیمو

کوچه‌پسکوچه‌های محل را مثل کف دستش می‌شناسد. آدرس مشتری هم دور نیست و برای تحویل سفارش فقط باید چند کوچه و خیابان فرعی را طی کند. مقابل مجتمعی آپارتمانی می‌ایستد. تند و فرز بدنه و سری و شیلنگ را روی کوزه چوبی سوار می‌کند، آب توی کوزه می‌ریزد و درحالی‌که زنگ طبقه چهارم را می‌زند، فندک گوشه باکس را روی قطعات مکعبی زغال‌های خودسوز می‌گیرد. تا مشتری خود را به حیاط برساند، زغال‌های خودسوز داغ و سرخ شده، توی ظرف استوانه‌ای منفذدارشان به جلز و ولز افتاده‌اند.

مشتری جوانکی ۲۰-۱۹ ساله است، ولی انگار قلیانی قهاری است و با نیم‌نگاهی به زغال‌ها چشم‌های کشیده‌اش تنگ و ابروهای قیطانی‌اش در هم فرو می‌رود: «من که به آقا داوود گفتم از زغال‌هایی بگذارد که توی منقل سرخ می‌کند.

از محل سفارش می‌دهم که زغال فوری مصرف نکنم دیگر.» جواب ایلیا در آستینش است: «داداش! تو وقتی زنگ می‌زنی غذا برات بیارن، توی ظرف چینی میارن!؟ ظرف‌شان یک‌بار مصرف است دیگر!» هنوز تاب ابروی جوانک باز نشده. ایلیا بسته تنباکوی اضافه را به طرف او می‌گیرد و می‌گوید: «برو کام بگیر می‌فهمی چی برایت آورده ام.

من زغال خام دست مشتری نمی‌دهم. خیالت راحت. آنها را از زغال‌های لیموی عمو داوود هم بهتر سرخ کردم.» انگار دورهمی‌شان خانوادگی است و هر بار که پنجره طبقه چهارم باز می‌شود، ۴-۳ پسربچه پرشروشور در قاب آن رخ نشان می‌دهند.

بگویید پیک موتوری قهوه‌خانه

عمو داوود سفارش کرده ایلیا از مشتریانی که بچه محل هستند کارت ملی و مدرک شناسایی نگیرد و هزینه سرویس قلیان را هم موقع پس گرفتن قلیان حساب کند.

محدوده‌ای هم که سرویس می‌دهند همان کوچه و خیابان‌های مرکز شهر و حوالی قهوه‌خانه است و اگر سفارش از شمال و جنوب شهر داشته باشند، باید از همکاران عمو داوود که در آن حوالی سرویس ارسال قلیان دارند، کمک بگیرند.

مشتری یک شبانه‌روز می‌تواند قلیان را پیش خود نگه دارد و ایلیا فردا ساعت ۱۲ برای پس گرفتن آن محمد، شاگرد افغانستانی قهوه‌خانه را می‌فرستد. محمد از ایلیا کم‌سن و سال‌تر است، ولی از چاق کردن قلیان نارگیل و دارچین و هلو یخی تا به دود آوردن قلیان‌های لایو و شب‌های مسکو را فوت آب است.

گاهی که مشتریان تعداد سرویس‌های قلیان بیشتری می‌خواهند عمو داوود، محمد را هم به مهمانی‌های آنها می‌فرستد تا در محل و فوری و گیراندن زغال و به دود آوردن قلیان را برای مشتریان انجام دهد، اما دلیوری قهوه‌خانه عمو داوود فقط ایلیاست که در مدت ۷-۶ ماهی که سرویس قلیان را به منزل مشتریان می‌رساند هیچ‌کس ناراضی نبوده است.

البته خدمات حضوری محمد ۱۰۰ هزار تومان به نرخ ۵۰۰ هزار تومانی سرویس دلیوری قلیان اضافه می‌کند. ایلیا شغلش را «پیک موتوری قهوه‌خانه» معرفی می‌کند و چندان به مذاقش خوش نمی‌آید که شغل او را با اصطلاحات دهان‌پرکنی مانند دلیوری بشناسند.